Hastalardan Öykü Dinleme
Frank W. PUTNAM
Washington'daki St. Elizabeths Hastahanesi'nden çalışırken birçok kronik hasta koğuşunu, ayrıca suç işlemiş akıl hastalarının bulunduğu John Howard pavyonunu da ziyaret etme, inceleme ve gözlemleme fırsatına sahip olmuştum. Arada sırada genellikle şizofreni teşhisi konmuş olan kronik bir yatan hastayı ÇKB ile ilgili DSM-III ölçütü bakımından karşılaştırmak için ele alıyordum. Karşılaştığım kronik yatan hasta konumundaki çokluların hepsini karakterize eder gibi görünen ortak bir özellik, onların koğuş görevlileriyle kurdukları ilgi ve ilişkinin derecesidir. Görevlilerle ilişkileri iyi değildi; tam tersine birçok örnekte görevlile bir hastaya ya kızıyor ya da bir hastaya yönelik duyguları bakımından bir grup olarak ayırıyorlardı. Yalnızca rutin bir biçimde bakımları yapılan aynı koğuştaki birçok başka kronik hastanın tersine olarak bu hastayla etkileşimleri sert olma eğilimindeydi. ÇKB hastalarının ilgilerini diğer psikiyatrik hastalardan ayıran belli bir şey vardı. Belki de bu yüzden birçok terapist ilk ya da ikinci ÇKB hastasıyla aşırı uğraşıyor gibi görünüyor.
Bu hastaların çizelgelerinin gözden geçirilmesi, birçoğunun farklı konumlarındaki önemli iniş ve çıkışları ya da toplumsal işleyiş ve sorumlu bir biçimde meseleleri ele alma yeteneğiyle ilgili başka göstergeleri iyi yansıtan, değişken bir davranış örüntülerinin olduğunu gösteriyor. Birçoğu zaman zaman duygusal boşalmaların kıyısına geliyor, ayakta tedavi gören hasta durumuna gelmelerini sabote eden açıklanamayan gerilemeler ya da diğer davranışlar sergiliyorlar. Genelde görevliler onları yönlendirilebilir sayıyor ve birimdeki diğer kronik hastalar kadar "hasta" olarak görmüyor.
Devamı için tıklayınız